Ang Tunay na Laro ng Strategy

Ang Tahimik na Pagbabago sa Pagmamay-ari ng Bitcoin

Dati, isipin ko ang estratehiya ay tungkol sa spreadsheets at risk models. Ngunit kapag tiningnan ko ang \(MSTR—naiintindihan ko: hindi ito tungkol sa pagbili o pagbenta. Ito ay tungkol sa *pagbili ng access*. Sa loob ng limang taon, nagastos ang Strategy ng \)40.8 bilyon para makabili ng 580k+ BTC—2.9% ng supply. Hindi gamit pera. Gamit stock. At iyon ang nagbago ng lahat.

Bakit Bumili ng MSTR Kaysa BTC?

Sasabihin mo: ‘Bakit bumili ako ng kompanya kung pwede akong bumili direkta ng Bitcoin?’

Ang sagot ay nasa investment mandates—ang mga nakatago pero mahalagang batas kung sino ang maaaring magmay-ari.

Pension fund? Pwede lang stocks at bonds. Bangko? Walang commodities o ETFs. Kahit naniniwala sila sa Bitcoin, locked out sila.

Dito dumating si Michael Saylor: gumawa ng legal na paraan kung saan nababasa ang Bitcoin bilang asset sa isang reguladong stock. Ngayon, makakapag-access sila—nang walang labag sa kanilang charter. Ito ay hindi lamang praktikal—it’s arbitrage.

Ang Lakas ng ‘Mandate Arbitrage’

Dito nagsisimula ang maganda: $MSTR ay may premium, dahil mas mataas ang demand kaysa supply. Ang gap? Iyon ang kita—tuloy-tuloy at malinis. Sa dalawang taon, nakakuha ka ng 134% na return kapag binayaran mo gamit BTC—pinakamataas among malalaking estratehiya. At oo, pati matapos lumabas ang Bitcoin ETFs, gumagana pa rin ito—dahil maraming mutual funds ay banned na bumili dito. Capital Group ay may 12% na bahagi ng $MSTR—not dahil gusto nila stock trading—but dahil ito lang ang isa pang paraan upang makapag-access sa BTC nang walang labag sa mandate nila. Ito ay hindi spekulasyon—that’s systemic opportunity exploitation.

Ang Buhay Ay Hindi Kalaban; Ito Ay Leverage (Kung Naiintindihan Mo)

Nagtatakot sila sa utang: “Ano kung bumaba ang presyo?” Pero bigyan mo ako: di lahat utang pareho. Pambansaan utang? Mataas na interes. Pribadong panganib. “Fire sale” kung wala kang bayaran. The kind na ginamit ni Strategy? Long-term interest-only loans with no collateral seizure clauses—even if assets drop dramatically. The model works like mortgage-backed lending: pay interest monthly; repay principal later—or refinance. The key? The asset (BTC) appreciates faster than borrowing costs—so every dollar borrowed buys more BTC over time.* The real risk isn’t default—it’s losing the arbitrage edge.*

Ang Nakatago Pang Engine Sa Bull Run

When people talk about “Bitcoin being bought by whales,” they rarely mention that many whales aren’t buying directly—they’re buying \(MSTR as proxy access.\) This creates a feedback loop:

• More demand → higher \(MSTR price → larger premium → more funds to buy BTC → more BTC held → higher perceived value → stronger premium… it's self-sustaining—if no one forces selling due to margin calls or redemptions (which hasn't happened yet). But here's my quiet fear—not from collapse—but from imitation: more "vault companies" like MetaPlanet or Nakamoto now copying this model… will they charge premiums too? Or will they drown in debt chasing scale? Then we’ll have a crisis—but not from Strategy itself. From copycats ignoring the original rulebook: **you don’t win by betting on bull runs—you win by solving systemic friction**.* So next time someone says "\)MSTR is risky,” ask: because while markets scream about volatility… some investors are quietly building wealth through structure—not speculation.* Enter our weekly newsletter for deeper dives into AI-driven market signals and emotional resilience in crypto storms.