โทเคน vs หุ้น: อนาคตของการเป็นเจ้าของบนโซ่

การแบ่งแยกหลัก: มูลค่าบนโซ่ vs นอกโซ่

โทเคนไม่ใช่หุ้น—พวกมันคือเอกสารดิจิทัลเพื่อโครงสร้างพื้นฐาน เมื่อคุณถือโทเคนที่อยู่บน ETH คุณจะได้รับสิทธิ์ในการเข้าถึงตรรกะการทำงานของโปรโตคอล ไม่ใช่ส่วนแบ่งกำไร โค้ดไม่มีวันหายเมื่อทีมเลิกงาน—นั่นคืออิสรภาพ

SEC พยายามจัดหมวดโทเคนเป็นหุ้นเพราะสับสนระหว่างความคาดหวังทางเศรษฐกิจกับการควบคุมทางกฎหมาย แต่การถือครองค่าธรรมเนียมใน EIP-1559 ไม่ใช่นักลงทุน—มันเป็นสาธารณูปโภคสาธารณะ คุณไม่จำเป็นต้องขออนุญาตเพื่อใช้งาน Uniswap 或 Aave—แค่ทำมันไปเลย

การปกครอง: น้อยกว่ามาก

DAO พังเมื่อทุกการอัปเดตต้องการลงคะแนนเสียงจำนวนมาก ประสิทธิภาพจริงมาจากการปกครองแบบขั้นตํา: ส่งมอบการเปลี่ยนแปลงเฉพาะให้ทีมที่ไว้วางใจ โดยคงอำนาจในการปฏิเสธไว้ในมือผู้ถือครองโทเคน

Morpho และโครงการคล้ายเคียงพิสูดว่านี้ใช้งานได้: อัตโนมัติเป็นมาตรฐาน คนอยู่ขอบเขตเท่านั้นสำหรับกรณีฉุกละชีวิต—ไม่มีความจำเป็นต้องขออนุมัตจากผู้ถือหุ้น—แค่มีความรับผิดชอบบนโซ่อย่างเดียว

การเปลี่ยนครั้ง DUNA

อนาคตอยู่กับหน่วยงานอย่าง DUNA (สมาคมอัตโนมัติไร้ผลประโยชน์): เจ้าของทางกฎหมายโดยปราศจากโครงสร้างหุ้น—ไม่มีเงินปันผล, 不่มีห้องประชุมกรรมการ รายได้ไหลเข้ากองกลางผ่านเงินเฟืองหรือภาษี—ได้รับอนุมัตจากผู้ถือครองโทเคนผ่านคะแนนเสียงแบบ Snapshot—not จากคณะกรรมการบริษัท

อันตราย FTT: ธาระบะที่แอบแฝงเป็นโทเคน

FTT-style tokens ไม่มีชื่อว่าโทเคน—they เป็นคำสัญญาวางเงินนอกโซ่อันตราย หากบริษัทร่วงลง ก็จะหายไปพร้อมกับทรัสซ์ของคุณ 这不是 decentralization—that’s dependence dressed up as innovation. True tokens don’t rely on anyone else’s success. They are owned outright—even if no one is running the protocol tomorrow.