เมื่องานอดิเรกคือการวิเคราะห์วัฒนธรรม

ระหว่างจิบคาเฟ่เย็นแก้วที่สาม (เพราะคนติดตามตลาดเอเชียไม่มีความสุขกับการนอน) รายงานของ Bank of America ที่เปรียบเทียบของสะสม Labubu กับเหล้า Moutai ก็เข้ามาเหมือนกับการ halving ของ Bitcoin สำหรับคนที่เคยซื้อขาย Dogecoin ตอนที่ Elon ขึ้น SNL การเปรียบเทียบแบบนี้ดูสมเหตุสมผลกว่าที่คิด

การแข่งขันแห่งคุณค่าทางสังคม

Labubu:

• กลุ่มเป้าหมาย: เยาวชนที่ใช้เงินค่าขนมแลกกับความสุขชั่ววูบ
• ประโยชน์: อวดเก๋ใน Instagram + ความนิยมใน Discord
• มูลค่า: วัดจากจำนวนไลค์และ FOMO

Moutai:

• กลุ่มเป้าหมาย: นักธุรกิจที่ใช้สร้างเครือข่ายความสัมพันธ์
• ประโยชน์: ของขวัญที่ดูเหมือนการติดสินบน (ตามคำกล่าวอ้าง)
• มูลค่า: วัดจากทุนทางการเมือง

ทั้งสองอย่างมีจุดอ่อนเหมือนกัน คือ ตกเป็นเหยื่อของกระแส เช่นเดียวกับ shitcoin ในตลาดคริปโต

ช่วงชีวิตของ IP และทฤษฎี Greater Fool

ราคาเป้าหมาย 275 HKD ของ Pop Mart สันนิษฐานว่า:

1. ไม่มีการควบคุมการใช้จ่ายของเยาวชน (เช่นกรณีข้อจำกัดเกมของ Tencent)
2. IP ตัวต่อไปจะมาเร็วกว่าที่ Gen Z จะรู้ตัวว่าเก็บพลาสติกแทน Bitcoin ETFs
3. การขยายตลาดต่างชาติจะชดเชยปัญหาประชากรจีน

แต่จริงๆ แล้วบางโทเคนในตลาดคริปโตยังมีโมเดลเศรษฐกิจที่ดีกว่า เพราะอย่างน้อย JPEG ไม่ต้องใช้พื้นที่โกดัง

สัญญาณเปลี่ยนกระแส

สิ่งที่ต้องจับตา:

• ส่วนต่างราคาซื้อขาย Labubu (คล้าย floor price ของ NFT)
• อัตราการลดลงของวิดีโอ unboxing บน TikTok (ยอด engagement ลดลง = ความต้องการถึงจุดสูงสุด)

คิดท้าย: ถ้ามีคนบอกว่า ‘ของสะสมคือการลงทุน’ ลองถามว่าพวกเขาจะรับ Labubu เป็นหลักประกันเงินกู้ไหม? คำตอบก็รู้ๆ กันอยู่